مرا ببوس تا بی نهایت عشق

میبوسی میبویی و می گویی

بوسه هایت مانند نغمه های عشقند مانند عشق بازی چکاوکان عاشق در فصل بهار مانند نوازش گل

بوسه هایت عجیب مزه میدهد طعمی که هیچ عسلی ندارد معجونی است از زندگانی از طعم خوش لحظه ها

مثل یک فنجان قهوه از پشت شیشه ی بخار زده در برف زمستان

بهترین طعم زندگی را تو میدهی برای این درمانده بی کس

طعم خوش بوسه هایت آب حیات را در رگ هایم جریان می دهد و من خوشحال از اینکه کسی را دارم ببوسدم

مرا ببوس تا بی نهایت عشق

مرا ببوس تا عمق چشمانت