ای ناب ترین عنصر هستی ای عشق ….

ای ناب تر از ناب تر ناب تر از ناب
ای عشق تر از عشق تر از عشق تر از عشق
ای خوب تر از خوب تر از خوب تر از خوب
دوستت دارم
بیشتر از صدای چاوشی
بیشتر از تلالو خورشیید
بیشتر از دلضعفه ی خنده های ناگهانی ات
بیشتر از عمق اقیانوس چشمانت
بیشتر از دوست داشتن هایت را که به جانم میریزی
با هر لبخندت با هر نگرانی لفظیت با هر کادو و ناگهانی هایت
بیشتر از هر چه بیشتر
آری
تو همان حس نابی
ای ناب تر از ناب تر از ناب تر از ناب
تو همان پر پروازی
تو همان نسیم خنک روح بخشی
تو همان خیسی گندوم زار باران زده ای
تو همان بوی نمی
تو همان طعم خاکی
تو همان سردی ابرهای قله ی کوهی
و تو بی مانند تر از این گفته هایم هستی
تو … هستی …